Viva Las Vegas, stad van glitter en glamour, luxe en rijkdom, maar ook van mensenmassa's, herrie en veel licht. Wat een omschakeling na al dat natuurschoon en rust die we de afgelopen tijd hebben gehad.

Maar laat ik bij het begin beginnen. Vanmorgen zijn we eerst nog even naar het visitor centre in Zion NP gegaan. Manon moest nog wat informatie opzoeken voor haar opdrachten van het junior ranger program en heeft daarmee opnieuw een badge verdiend, complimenten. Daarna begon onze trip naar Las Vegas.

Zodra we van Utah naar Arizona reden, veranderde niet alleen de tijd (het was weer een uur vroeger), maar ook het landschap. Utah was prachtig, met schitterende rotswanden, veel groen, Arizona was woestijn. Na Arizona kwam Nevada, en dat werd nog erger. Had de woestijn in Arizona en Utah nog zijn charmes, met beplanting en rotsformaties, Nevada heeft alleen droge zandvlaktes met alleen wat kleine struikjes. En dat kilometers lang, eigenlijk tot aan Las Vegas. Er lag 1 stad aan de grens met Arizona, Mesquite genaamd, en daarna kwam er niets tot aan Las Vegas. En dat is dan direct ook een hele grote stad, met veel verkeer, wegopbrekingen enzovoort. Gelukkig was de campground goed te vinden dankzij onze trouwe TomTom.

Het RV-park ligt bij casino en hotel Sam's Town, ongeveer 10 minuten rijden vanaf de Strip. Er rijdt een gratis bus vanaf Sam's Town naar de Strip en naar Fremont Street. Na de camper aangesloten te hebben, vertrokken we naar de Strip. Wat is het hier trouwens weer warm, echt wennen. De 1e blik op de Strip is waanzinning, al die hotels, je weet niet wat je ziet. We begonnen in Paris, waar een heuse Eifeltoren staat. De kinderen keken hun ogen uit, al die gokautomaten, al die (vooral oudere mensen) die met verbeten gezichten achter de automaten zitten. Maar ook de luxe van de hotels vonden ze prachtig.

Daarna gestopt bij de M&M's winkel, 4 verdiepingen vol artikelen van M&M's en natuurlijk heel veel snoep. Ook de Coca-Cola winkel vonden ze prachtig. Daarna door naar het MGM-hotel met de leeuwen. Je zag ze op nog geen meter afstand, wat zijn die dieren machtig en groot. Verder naar het luxor, een schitterend hotel in Egyptische stijl.

Bij het bezoeken van Excalibur begonnen we toch wel moe te worden en hongerig, vandaar dat we daar gingen eten. Buffet voor 17 dollar, zoveel eten en drinken als je maar wilt. Nou, dat wilden we wel!!

Na het eten, en ook even uitrusten, gingen we door naar hotel New York, waar door het hotel een echte achtbaan gaat. Binnenin het hotel loopt een echt New York's straatje, met huisjes, café's enzovoort. Gelukkig mochten de kinderen overal mee naar binnen, zolang ze maar niet stil bleven staan bij de automaten en speeltafels. Soms wel onhandig, want als ik naar toilet moest, moesten ze mee of rondjes blijven lopen. Na New York door naar het Bellagio, waar ieder kwartier een prachtige fonteinenshow wordt gehouden op steeds wisselende muziek, onder andere een keer op Time to say goodbye van Andrea Bocelli, zelfs Anouk kreeg kippenvel.

Daarna hadden vooral Menno, Manon en ik het wel gehad. Al die drukte, die herrie, die neonlichtreclame, we konden er niet meer zo goed tegen.Gelukkig ging de laatste bus ook om 21.30 uur terug, dus we hadden een goed excuus om terug naar de camper te gaan. Slenteren over de Strip is toch veel vermoeiender dan 5 uur wandelen door een rivier. Terug in de camper gingen we direct naar bed. Walter ligt al te slapen, dus voor de foto's van vandaag zullen jullie tot morgen moeten wachten. Ik weet nog niet zo goed wat ik nu van Las Vegas vind, ik vind het leuk om gezien te hebben, maar zal het ook niet erg vinden om weg te gaan. Terug naar de rust van een nationaal park. Misschien als ik morgen meer uitgerust ben, dat ik er dan anders over denk. Ik geef las Vegas nog een kans.